Ja.
Hiervoor ben ik het vierde jaar gestart.

Om elke keer weer geïnspireerd te raken
door oeroude verhalen, hoe actueel deze te vertalen zijn naar het hier & nu...

Door rust in mezelf te hervinden en van daaruit te creëren.
Door mensen om me heen die schijnbaar dezelfde (les)stof als basis krijgen
en zich daarbij een eigen beeld kunnen vormen.
Heerlijk!

Vandaag duiken we Egypte in en wel het verhaal van de Zon en Maan, het verhaal van de Goden Ra en Thoth.
Duik je met me mee?
Een korte samenvatting van het verhaal ter inspiratie in tegenwoordige tijd.

Iedere dag bij zonsopgang wordt de zonnegod Ra geboren uit de hemelgodin.
Op het midden van de dag bereikt hij de volwassenheid en tegen de avond de ouderdom.

's Nachts vaart de zonnegod door de Doeat (onderwereld) in zijn nachtboot.
Dit is een periode van onzekerheid en gevaar.
Thoth, de god van de Maan, vergezelt hier Ra op zijn reis om deze samen tot een goed einde te brengen.
In de Doeat is ook de dreiging van Apep, de slangendemon.

In het midden van de nacht, in het allerdiepste deel van de Doeat,
verenigt Ra zich met de god Osiris en krijgt de zon de kracht tot nieuw leven.
Zo kan de zon door de nacht voortgaan naar zijn wedergeboorte bij dageraad.

Wanneer Ra de Doeat verlaat, vaart hij niet onmiddellijk boven de zichtbare horizon,
maar komt hij eerst in een ruimte die tussen de Doeat en de hemel is gelegen.
Dit is de Achet, de plaats van het worden.
De plek waar de hemel al lichter kleurt voordat de zon daadwerkelijk in het Oosten aan de hemel verschijnt.

Hier krijgt de zon de levensvatbare vorm voor zijn hergeboorte.
Bij elk deel van de reis, die van de dag en de nacht, krijg ik de gelegenheid om
via visualisatie mijn eigen verhaalbeeld te vormen.
Daarbij mag ik mijn verhaal opschrijven in eigen woorden.

Ik kies er van elk een zin uit.

Dag
Elke dag ben ik getuige van een nieuw leven in volle potentie.
Nacht
In de nacht neem ik een sprong naar de allerdiepste punt waar ik mijn krachtbron hervind.

Even ben ik getroffen door alle raakvlakken
van dit mythologische verhaal, met mijn persoonlijke verhaal van mijn burn-out.
Vooral in de ruimte van het worden, de Achet, ervaar ik herkenning.
Een verleidelijke plek om te willen (ver)blijven....te willen blijven plakken.

Zou de Achet ook de plaats van het loslaten kunnen zijn in het Westen?
De plek waar het zonlicht dooft voor de nacht.
Na een inspirerende uitleg krijg ik het materiaal en de uitnodiging om
via Tape Art uitdrukking te geven aan mijn beeldverhaal.

Eerst ga ik het experiment aan, gewoon spelen met het medium.
Dit is zo fijn!
De grenzen opzoeken van zowel het materiaal als mijn denken over wat mogelijk is.
Loslaten van beperkingen, gewoon doen en mogelijkheden ervaren.
Ik verleg mijn grenzen met mijn handen en zintuigen.

Is dit nu de zuivere vorm van mani-pulatie?

Verschillende soorten tape, een prikpen, wat waterverf (Gouache) en lekker blijven plakken.......
met mijn rug naar het licht creeer ik
met mijn rug naar het licht creeer ik
laag voor
laag voor
laag kleur
laag kleur
relief met
relief met
repen als een stabiele basis
repen als een stabiele basis
waar mijn werk de natuur spiegelt
waar mijn werk de natuur spiegelt
Na een voedende pauze, krijg ik de gelegenheid om
de rest van de middag mijn verhaal af te maken in beeld via Tape Art.

Dit is het beeldverhaal van mijn reis.
Dit zijn mijn woorden die overblijven.

Elke dag ben ik getuige van een nieuw leven, in volle potentie.
In de nacht neem ik een sprong naar de allerdiepste punt, waar ik mijn krachtbron hervind.
Om vanuit de ruimte van het worden, herboren in het volle licht te gaan staan.

Back to Top